Janna’s leven met een spastische darm
Leven met een spastische darm valt niet mee. Ik, Janna, heb al sinds jonge leeftijd een spastische darm. Ze noemen het ook wel een prikkelbare darm of het prikkelbare darm syndroom (PDS). Jarenlang werd ik beperkt in mijn leven vanwege mijn darmen. Inmiddels heb ik al bijna 7 jaar grip op mijn darmen. Na mijn succesverhaal besloot ik om meer mensen hiermee te helpen. Als diëtist en coach heb ik de BETER-methode ontwikkeld, een integrale aanpak en ben ik gestart met PDS coaching. Wil jij weten welke stappen ik heb genomen om klachtenvrij te worden? Lees dan hieronder mijn verhaal.
Je bent niet de enige met een spastische darm
Je bent niet de enige met een spastische darm. Zowel ik zelf in het verleden, als cliënten in mijn praktijk, familie, vrienden en kennissen van me hebben frequent last van prikkelbare darmklachten (PDS), zoals opgeblazenheid, obstipatie, diarree, steken in de buik, misselijkheid en energieklachten. Meestal volgen ze dan een therapie die vaak tijdelijk helpt, zoals het vezelrijke dieet, het FODMAP-dieet, hypnotherapie, psychotherapie of acupunctuur. Deze zijn vaak gericht op het verhelpen van acute klachten. Echter na een jaar therapie komen dezelfde of aanhangende klachten vaak weer terug. Dit komt omdat je dan nog niet hebt geleerd hoe je om leert gaan met je prikkelbare darm; het leren leven met een spastische darm.
Je omgeving begrijpt de impact van leven met een spastische darm niet
Een ander punt is dat er vaak vanuit je omgeving (huisarts, partner, familie, vrienden) onbegrip wordt getoond, omdat je op sommige momenten meer kan verdragen dan op andere momenten. De ene keer heb je geen last na het eten van appeltaart en als je een heel drukke dag hebt gehad wel. Tevens zegt de specialist vaak na een uitgebreid onderzoek “gefeliciteerd, je bent gezond.” Dan wijzen ze de deur en moet je er maar mee “leren leven”. Het frustreerde me zo erg dat deze groep mensen die dagelijks klachten hebben, zo de deur werd gewezen. Ik vond dat hier een oplossing voor gevonden moest worden. Een bepaald traject die zich niet alleen richt op het behandelen van acute klachten, maar ook in gaat op de persoonlijke situatie en mogelijke oorzaken. Een programma met een persoonlijk stappenplan die zorgt voor blijvend resultaat.
Van jongs af aan heb ik al darmklachten
Aangezien ik vanaf mijn geboorte al te maken heb met een darmklachten, diverse soorten therapieën heb geprobeerd, ik als geen andere weet hoe het is om er mee te leven en velen cliënten met PDS heb geholpen in mijn Diëtistenpraktijk, bedacht ik me dat ik de aangewezen persoon ben om zo’n programma te ontwikkelen. Vanaf mijn geboorte heb ik darmklachten (koemelkallergie en gluten-intolerantie), vanaf mijn vierde ben ik over deze klachten heen gegroeid, op zeventienjarige leeftijd ontwikkelde ik het Prikkelbare Darm Syndroom en sinds mijn tweeëntwintigste heb ik te maken met een lekkende darm (leaky gut), lactose- en gluten-intolerantie en kan ik o.a. peulvruchten en zetmelen slecht verdragen.
Ik deed diverse onderzoeken, maar dit wees op niets
Ik heb diverse onderzoeken gedaan die mij niks opleverde, zoals een uitgebreid bloedonderzoek (op vitamine- en mineralen te kort, glutenintolerantie), diverse allergietesten zoals een bloedtest (RAST), huidtest en provocatietest (eliminatie van verdachte voedingsmiddel) en een uitgebreid darmonderzoek (coloscopie). Dit laatste was zeker geen pretje. Na het doen van deze onderzoeken was ik volgens de artsen gezond, maar zo voelde ik me niet. Ik was jaren verder en voelde me nog steeds beroerd.
Janna Koopman: “Volgens artsen was ik gezond, maar zo voelde ik me niet.”
Ik deed de opleiding tot diëtist en at vezelrijk
Op mijn zeventiende, de tijd dat ik opnieuw darmklachten begon te krijgen, was ik net gestart met de vierjarige HBO opleiding Voeding & Diëtetiek. Hier leerde ik om vezelrijk te eten; volkoren brood, pasta, zilvervliesrijst, ontbijtkoek, Liga’s en Sultana’s. Wel gecombineerd met voldoende water, thee of koffie en twee ons groente en fruit. Een ander advies was om kleine beetje per keer te eten (zes tot acht maaltijden) i.p.v. drie maaltijden per dag. Ondanks ik de adviezen keurig opvolgde, had ik heel veel last van darmkrampen. Vooral indien ik gestrest was of een drukke dag had, moest ik vaak rennen naar het toilet. Elk uur moest ik wel wat eten door de energiedips die ik had. Helaas kon niemand me uitleggen hoe dat kwam.
Extra vezels en therapieën tegen spastische darm
Ik ben toen langs de huisarts geweest en daar kreeg ik vezelpreparaten (Metamucil) voorgeschreven. Deze vezels zouden mijn ontlasting soepeler maken. Mijn klachten werden juist erger. Ik heb nooit eerder zo veel last gehad van darmkrampen en de afwisseling tussen diarree en obstipatie. Toen kwam ik via mijn moeder terecht bij een psychosomatisch fysiotherapeut. Die leerde me hoe je een ademhalingsoefening doet; hoe je zorgt voor een lage i.p.v. hoge ademhaling. Dit verlichte de klachten wel iets, maar onvoldoende.
Bijkomende angsten en huidallergie
Vanwege bijkomende angsten (mogelijk veroorzaakt door PDS) heb ik enkele sessies gehad bij een psychotherapeut. Door middel van een EMDR training kreeg ik inzicht in mijn angsten en kwam ik over mijn faalangst voor mijn auto-examen heen. Op mijn negentiende liep ik een huidallergie op die niet te verhelpen was met hormoonzalf. Ik werd doorverwezen naar de huidtherapeut die mij antibiotica voorschreef voor één hele maand. De huidklachten verdwenen, maar mijn darmklachten zijn sindsdien steeds erger geworden.
Tijdens mijn reis in Zuidoost-Azië bezocht ik 4 ziekenhuizen
In 2012 ben ik vier maanden alleen op reis geweest in Zuidoost-Azië, wat bedoelt was als een leerzame reis waar genieten voorop stond. Ik moet zeggen dat ik nog nooit eerder zoveel ziekenhuizen heb bezocht. Continu had ik diarree en bleef maar afvallen. Daarnaast kreeg ik een allround onderzoek in Hong Kong, een paardenmiddel mee tegen diarree (Loperamide werkte niet meer), ontlastingsonderzoek in Cambodja en Vietnam en ik leerde praten met handen en voeten, zodat de locals pure voeding voor me konden bereiden. Rijst met sojasaus kon namelijk al zorgen voor darmkrampen.
10 kg zwaarder en een opgezette buik
Eenmaal uitgehongerd terug gekomen in Nederland, was ik na een half jaar circa tien kilo aangekomen en mijn buik begon heel erg op te zetten. Vrienden, kennissen en cliënten vroegen aan me of ik zwanger was. Het leek inderdaad wel alsof ik negen maanden in verwachting was. Ik ben toen gestart met hypnotherapie in combinatie met acupunctuur. Ik merkte dat acupunctuur werkte voor een dag of drie; de onrust in mijn buik werd minder. Het was alleen geen lange termijn oplossing. Hypnotherapie werkte voor mij wel om trauma’s van vroeger te verwerken, een betere ademhaling aan te leren en om beter grenzen voor mezelf aan te geven. Ik heb zo’n twintig sessies gehad bij de hypnotherapeut. Helaas werd mijn opgeblazen buik nog niet minder.
Laxeermiddel vanwege obstipatie
Daarom nam ik weer contact op met mijn huisarts. Deze keer werd er doorgevraagd naar mijn darmklachten. Ik zou verstopt zitten. Dit was ook duidelijk te zien tijdens de röntgenfoto. De radiodiagnostisch laborant vertelde me dat ik zo erg geobstipeerd was, dat je tijdens het maken van een echo van mijn buik niet eens wat zou kunnen zien. De huisarts schreef mij laxeermiddel voor. Na één doos was mijn buik nog steeds even opgezet. Ik moest niet zo snel opgeven en nog een doos laxeermiddel gebruiken.
Orthomoleculaire voeding tegen spastische darm
Tijdens de tweede doos laxeermiddel nam ik contact op met twee orthomoleculair therapeuten. Ik kende ze al via mijn diëtistennetwerk. Die twee hebben me echt een stuk verder geholpen. Sinds ik hun adviezen heb opgevolgd, verdween mijn opgezette buik als de zon. Ik had ook niet meer last van de energiedips en hoefde nog maar drie keer per dag te eten. Laxeermiddel had ik ook niet meer nodig. Deze aanpassing in de voeding was doorslaggevend om de opgezette buik te verminderen en om van de obstipatie af te zijn. Doordat ik minder eetmomenten nam, had mijn lichaam meer tijd om te herstellen. Eén ding was er echter vergeten. Ik kon nog steeds vrij weinig voedingsmiddelen verdragen. Doordat ik eenzijdig at en niet alle vitamines en mineralen binnen kreeg, ontwikkelde ik energieklachten.
Tientallen supplementen zonder resultaat
Er werd me geadviseerd om suppletie te nemen, ter aanvulling van alle vitamines, mineralen en aminozuren die ik onvoldoende binnen kreeg. Jarenlang heb ik suppletie, waaronder multivitaminen, vitamine D, visolie, aminozuren, probiotica en prebiotica geslikt. Dit kostte me al met al duizenden euro’s en ik kreeg er niet meer energie van. Deze pro- en prebiotica die ik geslikt had, zorgde zelfs dat mijn darmklachten erger werden. Ik voelde me zo opgeblazen en had last van winderigheid. Hoe vervelend als je de deur nog uit moest!
Mindfulness heeft me geholpen om met mijn spastische darm te leren omgaan
Tegelijkertijd was ik bezig met een mindfulness cursus. Daar heb ik echt geleerd om mijn chronische klachten te accepteren. Het heeft me geleerd om meer te genieten van de momenten in het hier en nu en om te accepteren hoe je je voelt. Daarvoor was ik altijd maar aan het vechten tegen mijn klachten i.p.v. leren hoe er mee om te gaan. In de blog over mindfulness bij PDS kun je meer lezen over wat mindfulness kan doen om je leven met een spastische darm makkelijker te maken.
Ik koos voor mezelf en leerde omgaan met mijn angsten
Vervolgstappen waren: kiezen voor mezelf, bijbaan opzeggen, later beginnen met het spreekuur op de praktijk, regelmatig dag- en nachtritme, een sport kiezen die bij me past, dagelijks mediteren, grenzen aangeven, een jaarprogramma bij een business coach volgen en starten met het maken van mijn eigen programma. Ik leerde om mijn angsten te overwinnen, om te dealen met negatieve gevoelens en om de jaren van onmacht achter me te laten. Eindelijk na al die jaren van ellende en tientallen therapieën, kan ik zeggen dat darmklachten geen probleem meer voor mij zijn. Ik voel me weer vrij en dat gun ik jou ook! Mijn verhaal kun je ook lezen in het ledenblad ‘Prikkels’ van de PDSB. Daarin vertel ik wat ik op dit moment doe om grip te hebben op mijn klachten.
verschillende onderzoeken gehad: MRI wervelkolom met lumbale stenose als verdachte, kwam niets uit rus was prima. Toen echo gehele buik, zelfde resultaat: slechts licht vervette lever met geen oorzakelijk verband symptomen. Daarna maag/darm onderzoek zelfde resultaat. Bloed 4 keer geprikt telkens over gehele linie goed, urine 2 maal onderzocht, idem. Hart gecheckt inclusief ECG ook prima. Ontlasting 2 maal gecheckt ook prima in orde. Kortom vooralsnog geen steek verder gekomen afgelopen 3 maanden. Heb afwisselend zeer gespannen buik, met pijn aan rechterzijde, en spierpijn op de rug op wisselende plaatsen. Daarnaast gevoel alsof dat wat er door mn slokdarm gaat niet goed verder gaat. Internist gaat van PDS uit ook door ontbreken alternatieve oorzaak. Kreeg 2 soorten medicijnen: laxeermiddel dat averechts effect had en mijn ervoor perfecte ontlasting volledig overhoop bracht, en darmontspanner wat geen effect had. Nu pas op 11 februari vervolg consult MDL arts. Om wanhopig van te worden. Morgen kijken of ik goede osteopaat plus op korte termijn kan zien, of een mesoloog. Nog nooit van gehoord, maar schijnt combinatie van alternatieve benaderingen te verenigen.
Hoi René, wat naar dat je al zoveel hebt geprobeerd en onderzocht en dat daar niets uit is gekomen. Dat is om moederloos van te worden. Misschien vind je het prettig om een maag-darmadviesgesprek in te plannen, zodat we kunnen bespreken wat voor jou de beste behandeloptie is. Het zou zonde zijn als je met een therapie start die op lange duur niet helpt. Je kunt hier meer over lezen via de volgende link: https://pdscoaching.nl/maag-darm-adviesgesprek/
Hoi, toffe blog dat jij hier hebt opgestart! Goed initiatief waar ze hier in Belgie ook wel wat uit zouden kunnen leren. Hier wordt het PDS probleem heel erg fel onderschat. Mijn verhaal is wel wat anders gelopen: ik kreeg in mijn puberteit veel last van wisselende problemen, dan weer normaal, dan weer diarree, dan weer obstipatie. Na een aantal jaren leerde ik echter goed omgaan met de diagnose ‘PDS’ en leerde ik ook wat ik wel of niet kon verdragen ed. Jaren had ik zo goed als nooit last, tot 4 jaar geleden de problemen met mijn ex begonnen, gevolgd door de scheiding. In die periode liep ik op een gegeven moment 7 maagzweren tegelijk op, die dan uiteindelijk een chronische maagontsteking veroorzaakte.. Die ontsteking is er nog steeds, en na herhaaldelijk onderzoek nog steeds geen flauw benul van wat het nu juist is. Ik neem daar dagelijks Omeprazole voor in, wat ook bekend staat voor zijn negatief effect op de darmen. De ontsteking in kwestie is een paar jaar geleden, toen ik erachter kwam dat ik lijdt aan de traagprogressieve verlammingsziekte ‘Syringomyelie’ ook op mijn darmen geslagen. Vanaf dat moment heb ik dus chronische diarree ontwikkelt. Therapieen, dieten, ademhalingsoefeningen, supplementen.. Alles geprobeerd denk ik, maar geen verandering. Soms gaat het het een paar weken wat beter, ik doe niets anders dan normaal, dus ik kan geen oorzakelijk verband vinden tussen mijn gedrag/levenswijze en waarom het dan weer even beter gaat. Na meermaalse onderzoeken blijft de diagnose ‘PDS diarree overwegend’.. Ik weet me na 2 jaar geen raad meer, want het beperkt mijn sociale leven zo drastisch dat ik vaak niet meer naar buiten durf, of enkel weg wil als ik weet dat er een wc in de buurt is ten alle tijden. Mijn grootste probleem is het onbegrip van vele mensen hieromtrent. Mensen begrijpen maar moeilijk hoe zo een aandoening heel je leven gaat bepalen en hoe eenzaam het soms wordt om daar dag in, dag uit alleen mee te moeten worstelen
Hoi Tarin, dank je wel voor je uitgebreide reactie. Wat vervelend dat het probleem bij PDS nog zo onderschat wordt in België. Misschien is dat wel de reden dat ik steeds vaker mensen begeleid uit België. Knap dat je er goed mee hebt leren omgaan in eerste instantie. Heel heftig dat je wel 7 maagzweren hebt opgelopen met uiteindelijk een chronische maagontsteking. Dit zie ik vaker terugkomen bij cliënten na een heftige stressperiode. Bij jou valt valt dat natuurlijk ook te verklaren na een stressperiode en daarna ook nog eens een scheiding. Helaas zijn deze klachten vaak niet ongedaan te maken, maar je kunt er wel mee leren omgaan. Op die manier kun je grip hebben op je klachten, zodat je je klachten kunt minimaliseren. Heel vervelend is het als mensen niet begrijpen hoeveel impact PDS kan hebben op je leven. Mensen die zelf de klachten nooit hebben gehad, hebben vaak geen idee hoe lastig sommige dagelijkse handelingen kunnen zijn als je amper meer naar buiten durft. Ik kan als PDS-coach goed analyseren en achter de mogelijke oorzaken komen van je klachten. Mocht je hulp nodig hebben, dan kun je contact met mij opnemen. Ook als je nog een vraag hebt natuurlijk. Heel veel sterkte!